Door Hein Janssen

Naast Smulders spelen Astrid van Eck en Jose Kuijpers erg goed.
Hedda GaMer(l890) van Henriklbsenwat moet je ermee? Die vraag stellen veel theatermakers zich nog steeds. In het recente verleden presenteerden Theu Boermans, Thomas Ostermeier, Susanne Kennedy en Ivo van Hove hun eigen visie op Hedda. Vaak geactualiseerd, in een moderne setting. Thibaud Delpeut doet het bij Theater Utrecht net even anders. Hij handhaaft de klassieke stijl van het stuk, in kostumering, taalgebruik en acteren. Alleen het toneelbeeld is van nu: een grote, zwarte ruimte met louter een paar stalen zetstukken. Een indrukwekkende leegte, waarin verdrietige en onzekere mensen verloren lijken.

Hedda is 29. Dochter van een beroemde generaal, getrouwd met de suffe wetenschapper JurgenTesman. Ze lijdt onder het leven. Haar huis is een gevangenis. Haar liederlijke jeugdliefde Eilert Lovborg (de dichter ‘met de wij nranken in zijn haar’) duikt weer op en zet de boel op stelten. Uiteindelijk bieden haar vaders pistolen de definitieve oplossing. Rustin de dood. In Hedda’s dodenhuis doolt actrice Karina Smulders schitterend rond, in een korsetjurk, onaardig en ongeluklag. Een boos vogelhoofdje heeft ze, met grijs omrande ogen. Het is knap acteren; tegelijk vraag je je af waarom al die mensen uberhaupt nog moeite voor haar doen. Hedda is een vrouw met een voltooid leven.

Naast Smulders spelen Astrid van Eek en Jose Kuijpers erg goed. Guy Clemens (Jurgen) is vooral grappig, Peter Blok als de verdorven Brack slechts een lieve huisvriend; Reinout Bussemaker, als de man met de wijnranken in het haar, is volkomen ongeloofwaardig want veel te shabby en grotesk acterend. Deze nieuwe Hedda Gabler moet het hebben van de titelheldin, en van haar geweldige vertolker.

Hedda Gabler Van Henrik Ibsen door Theater Utrecht, regie Thibaud Delpeut. 3/3, Stadsschouwburg, Utrecht. Tournee.