Door Luuk Verpaalen

De voortekenen van de ineenstorting zijn onmiskenbaar. Rookflarden zweven door de ruimte, een dreigend, bonkend geluid komt steeds dichterbij. De duistere klanken van de nakende sloop.
Kil, Doc en Gina hebben het lang vol weten houden in hun zelfgekozen isolement, maar nu is de ondergang toch echt aanstaande. En waarop kan je dan beter de misère wegdansen dan op een schurende versie van Love will tear us apart van Ian Curtis’ Joy Division.

Met het verscheiden van de familie komt er ook een einde aan The Family, het destijds – jaren zeventig – opzienbarende theaterfeuilleton van Lodewijk de Boer. Voor de nieuwe versie van Theater Utrecht werd er in korte tijd telkens door regisseur Casper Vandeputte samen met zijn uitstekende spelers een nieuwe aflevering in elkaar ‘geramd’ (dat woord is hier gepast) en nu, na twee maanden en vier afleveringen, is het gedaan.

En wat een geslaagd project is het geworden! We zijn intens gaan meeleven met deze drie outcasts, met hun pogingen om te overleven in een wereld waarvan ze niks snappen, hoe goed ze ook hun best doen. Met name de tikkende tijdbom Kil (mateloos intrigerend gespeeld door Sanne den Hartogh), die in de eerste afleveringen een volstrekt ongeleid projectiel leek, heeft een zachte kant ontwikkeld die we niet voor mogelijk hielden. Zoals hij zich in aflevering 4 liefdevol ontfermd over de zwangere Branka (Docs vriendin) is zwaar ontroerend.

Maar wat zijn ook de andere spelers goed. Isabelle Houdtzagers heeft als Gina misschien wel de zwaarste rol. Ga maar na: vier afleveringen lang sluipt ze als een gekooid dier over de speelvloer zonder ook maar één regel tekst. Tot de laatste seconde blijft ze dat volhouden. Indrukwekkend. Sadettin Kırmızıyüz als Doc speelde in het begin de verstandigste van de drie, maar blijkt nu onder druk van de omstandigheden te bezwijken. Tranen, woede-uitbarstingen: ook Doc blijkt door te kunnen draaien.

Het tempo is hoog in deze slotaflevering, zeker na het derde deel dat retrospectief een soort opmaat bleek. Het bizarre verjaardagsfeest was een laatste stuiptrekking. Er mocht nog eenmaal gedanst worden op de vulkaan voordat de boel definitief ineen lazert.

Die onttakeling komt nu, onvermijdelijk. Hij dient zich aan in de persoon van ene Blatter, een doodenge inspecteur die met de nodige intrigantentrucjes de familie uiteen wil drijven, terug de samenleving in. Een heilloze missie.

Kil blijft wanhopig optimistisch, ziet na verkoop van het huis nog wel een wereldreis in het verschiet liggen. IJdele hoop.

The Family is niet meer. Nog een paar keer kunt u naar de integrale versie kijken, daarna is het afscheid van Kil, Doc en Gina definitief. Maar de warme herinnering blijft.