Sciencefiction versus klimaatverandering dus. Met een weergaloze soundtrack van Jimi Zoet en een voice-over waarbij Michael Jacksons Thriller verbleekt.

In een weiland staat een tribune. In de verte staan vijf acteurs in felgekleurde regenjassen. Ze spelen met een emmer en een fiets. Het publiek hoort via koptelefoons een Engelse voice-over die in heldere bewoordingen uitlegt wat dat zijn, een emmer en een fiets. Voorwerpen uit een half vergeten verleden zijn het, van voor de grote klimaatverandering en voordat het water kwam. In ‘Re-enactment of the Now’ neemt regisseur Davy Pieters een voorschot op de toekomst. De locatievoorstelling is een re-enactment van de apocalyptische gebeurtenissen die ons land in het jaar 2016 deden opschrikken, bekeken vanuit een niet nader gespecificeerde toekomst.

Pieters had eerder succes met haar filmische, performance-achtige voorstellingen bij Frascati Producties en maakt nu haar debuut als gast bij Theater Utrecht met deze indrukwekkende ‘cli-fi documentary’. Sciencefiction versus klimaatverandering dus. De vraag die Pieters stelt, is in hoeverre het doemscenario dat ze heeft uitgedacht eigenlijk fictie is. Eerst zien we idyllische tafereeltjes, dan begint het te regenen (op onze koptelefoons tenminste) en ten slotte helpt geen felgekleurde regenjas of paraplu meer tegen de watersnood.

Maar in deze nep-re-enactment is wat we horen via de koptelefoons minstens zo belangrijk. Ten eerste een weergaloze soundtrack van Jimi Zoet, die zich tot een van de interessantste theatercomponisten heeft ontwikkeld. Aan zijn dynamische collage van natuur- en elektronische geluiden heeft de voorstelling haar filmische karakter te danken.

Maar misschien wel het beste is Thomas Dudkiewicz, de acteur en ‘meesterverteller’ die live de voice-over doet. Met een stem die even indringend is als de stem op Michael Jacksons Thriller doet hij kond van de desastreuze gebeurtenissen. Thriller is er niks bij.

Vincent Kouters